Summary
Met de fb groep KinderBoeken lazen we Vermoorde onschuld van Jennefer Mellink.
Eerder las ik Gebroken en Gevarenzone van Jennefer, Vermoorde onschuld liet wat langer op zich wachten waardoor ik het boek toch wel graag wilde lezen. Ik kreeg de kans en dit is wat ik vond van het boek.
Jennefer Mellink debuteerde met Gebroken en werd daarmee genomineerd voor de Beste Young Adult Thriller van 2014. Hierna volgde Kwaad bloed in 2015 en Gevarenzone in 2016. Jennefer woont met haar Jack Russell Terriër Takkie in Twello, die we regelmatig voorbij zien komen op Instagram. Volgens haar is lezen leuk zolang je maar het juiste boek in handen hebt. Eén van de redenen waarom Jennefer boeken is gaan schrijven voor jongeren is om ze aan het lezen te krijgen.
Als eerste valt direct de cover op, het gezicht van een jongen verborgen achter tralies die open en dicht kunnen. De jongen is Stephan en de tralies staan voor zijn huidige situatie. Heeft hij zijn vader vermoord en moeten de tralies dicht blijven of is hij toch onschuldig?
Stephan zelf weet het niet, hij kan zich alleen herinneren dat hij op de noodlottige 29 december het lichaam van zijn vader op de keukenvloer vond. Van de gebeurtenissen er vlak voor en na weet hij niets meer. Zijn vader is neergeschoten en in eerste instantie denkt de politie aan zelfmoord, maar na een anonieme tip wordt Stephan gearresteerd en verblijft hij in het Huis van bewaring in afwachting van zijn voorgeleiding. Samen met hypnotherapeute Stella duikt Stephan in zijn herinneringen en langzaam leidt zij hem naar die bewuste dag.
Vermoorde onschuld is een verhaal dat zich afspeelt in een korte tijdsperiode, in een kleine setting en met niet al te veel personages. Stephans gedachten en vooral zijn herinneringen zijn leidend voor het verloop van het verhaal. Vanwege zijn aankomende voorgeleiding is het van groot belang dat Stephan op tijd zijn herinneringen terugvindt, want geheugenverlies is niet echt een stevig alibi. Daarnaast is het ook belangrijk voor Stephan zelf, hij had niet eens een reden om zijn vader te vermoorden want de relatie was prima. Toch? Tot Stephans frustratie start Stella met het terughalen van herinneringen van veel verder terug dan de dag van de dood van zijn vader. Deze tactiek zorgt voor een goede spanningsopbouw in het verhaal. Er wordt langzaam toegewerkt naar dé dag en door de sessies met Stella komen er allerlei diep weggestopte en vergeten herinneringen naar boven die de gezinssituatie in een ander licht zet. Het samengestelde gezin waar Stephan deel van uitmaakte was eigenlijk veel minder harmonieus dan Stephan dacht.
Ik haat daglicht; het doet pijn aan mijn dikke huilogen.
Ik haat het leven; het doet pijn aan mijn hart.
Waar de psychologie van Stephan en zijn situatie heel goed zijn uitgewerkt is de uiteindelijke climax de zwakkere schakel. Die voelt wat gemaakt en niet echt realistisch uitgewerkt, de nadruk ligt in het verhaal duidelijk op Stephan. Sommige gebeurtenissen roepen ook vragen op, niet alleen bij Stephan maar ook bij de lezer. Er komen ook geen antwoorden op die vragen, maar voor de essentie van het verhaal is dit ook niet zo heel erg.
Een leuke extra komt aan het einde van het boek. Als lezer kun je een fictieve brief schrijven aan Stephan en daar echt leuke prijzen mee winnen. De beste brief zal zelfs gepubliceerd worden in de volgende druk van het boek.
Jennefer Mellink heeft met Vermoorde onschuld een prikkelend verhaalneergezet met een goed gedoseerde spanningsopbouw, een verrassende perspectiefkeuze en een intieme setting.
Jennefer Mellink - Vermoorde onschuld
204 blz.
uitgeverij Luitingh-Sijthoff
ISBN: 9789024578511
foto @FrankBoots
Geen opmerkingen:
Een reactie posten