Recensie Horen, zien, zwijgen

Summary Nu al de topper van dit jaar!

J. D. Barker
Horen, zien, zwijgen (The Fourth Monkey)


399 blz.
uitgeverij De Boekerij
ISBN: 9789022585146

2018
vertaling: Jan Pott

 “Ga door met lezen. Ik wil dat je begrijpt wat ik heb gedaan” 

Jonathan Dylan Barker is een Amerikaanse auteur van thrillers met horrorelementen. Op zijn twitteraccount omschrijft hij zichzelf als een fulltime auteur en parttime moordenaar, hoewel dat meer een hobby is. Horen, zien, zwijgen is niet zijn debuut, maar wel zijn eerste boek dat bij ons is verschenen. Het vervolg, The Fifth To Die, is al geschreven en hopelijk volgt de Nederlandse vertaling (heel) snel.

Sam Porter maakt met zijn collega’s Brian Nash en Clair Norton al jarenlang deel uit van Taskforce Aap. De moordenaar van het Vierde Aapje of kortweg Aap is een seriemoordenaar die inmiddels al zeven slachtoffers heeft gemaakt in vijf jaar. Hij ontvoert een kind, stuurt een oor naar de familie gevolgd door de tong en de ogen. Uiteindelijk wordt dan het lichaam van het slachtoffer gevonden. Wanneer een man wordt doodgereden door de stadsbus blijkt deze een mooi ingepakt doosje bij zich te hebben met daarin een oor. Het adres leidt hen naar investeringsbankier Arthur Talbot en zijn onwettige dochter Emory Connors. Behalve het oor vinden Porter en Nash een dagboek op het lichaam van de verkeersdode en dit lijkt van Aap te zijn. Is de dode man Aap of heeft Porter met het dagboek een belangrijke sleutel in handen om hem eindelijk te vinden?

Horen, zien, zwijgen vertelt de jacht op een seriemoordenaar in Chicago binnen een tijdsbestek van drie dagen. De perspectieven van Porter en Emory worden afgewisseld met fragmenten uit het dagboek van Aap die door Porter worden gelezen. Het dagboek beschrijft de jeugd van de moordenaar en geeft de lezer inzicht in zijn opvoeding. Vanzelfsprekend wordt met deze opvoeding de basis gelegd voor de verknipte persoonlijkheid van Aap, maar dan wel op een hele andere manier dan we normaliter tegenkomen in thrillers. De fragmenten zijn af en toe misschien wel wat overdreven, maar scoren wat mij betreft wel op originaliteit. Ze brengen ook wat rust in het verhaal dat in een heel erg hoog tempo is geschreven en de informatie die de lezer uit het dagboek haalt is nodig om de gebeurtenissen in het heden te kunnen begrijpen. Het verhaal zelf zit prachtig in elkaar, maar gaat wat de persoonlijkheden van de hoofdpersonages betreft (nog) niet heel erg de diepte in.

De moordenaar laat zich leiden door de levenscyclus uit de leer van Confucius. Wijze aapjes symboliseren de regels waar de mens zich aan heeft te houden: spreek

geen kwaad, luister niet naar het kwaad, richt het oog niet op het kwaad en de belangrijkste: doe geen kwaad. Aap pikt mensen uit die zich overduidelijk niet aan deze regels houden en straft hen door één van hun kinderen te ontvoeren en te doden. Toch is dit, zo blijkt, niet zijn enige drijfveer. Aap blijkt een enorm intelligente, georganiseerde gek te zijn met een eigen agenda. Pas na een bloedstollende finale wordt dit aan het eind van het boek duidelijk en beginnen de puzzelstukjes aan elkaar te passen. Maar daarmee wordt helaas ook de laatste bladzijde omgeslagen en blijf je als lezer achter met een knagend gevoel dat je meer wilt.

Met heel mijn hart hoop ik dat de vertaler al een flink eind op weg is met het tweede deel. Horen, zien, zwijgen heeft voor mij absoluut alle ingrediënten van een boek waar je jezelf helemaal in kunt verliezen: spanning, gruwelijke scènes, een originele plot en een geweldige finale!

Ik las Horen, zien, zwijgen voor de leesclub van Vrouwenthrillers, waarvoor dank aan uitgeverij De Boekerij voor het beschikbaar stellen van vooruit leesexemplaren. Mijn verslag van de leesclub kun je hier nalezen.