Stephen King - Verlichting

Summary Over Verlichting, The Institute en Pet Sematary

Stephen King

Verlichting 

(Elevation)

125 blz

ISBN 9789044354966

2019 © The House of Books

"Tijd is onzichtbaar. Gewicht kun je voelen, maar is het niet, net als tijd, een door mensen verzonnen constructie?"

 

Zestien of zeventien was ik toen ik mijn eerste Stephen King las, het was Salem's Lot. Ik weet niet zo veel meer over het boek, maar één quote is me altijd (ongeveer) bijgebleven. "Monsters bestaan niet, gestoorde mensen met een bijl in het bos wel". Nou ja, elk soort letterlijk en figuurlijk monster dat je maar kunt bedenken heeft King al opgevoerd in zijn vele werk. Na het lezen van Salem's Lot volgden Carrie, Christine, Cujo, The Dead Zone en Het. Ik bleek een fan te zijn voor de rest van mijn leven. Tot op de dag van vandaag heb ik (op één na) alle boeken en verhalenbundels gelezen en ook staat bijna alles in mijn kast. Verlichting is, net als voorganger Gwendy's knoppenkist, een novelle. Ik kan echter al gaan uitkijken naar het najaar wanneer The Institute zal verschijnen, weer een dikke pil van meer dan 500 bladzijden. Stephen King wordt dit jaar 72, maar (godzijdank) is hij nog steeds niet met pensioen.

Behalve Verlichting en een nieuw boek in september is ook de film Pet Sematary in premiére gegaan. De film is gebaseerd op het boek Dodenwake uit 1983 en een remake van een eerdere poging uit 1989. Ondanks mijn vaste overtuiging dat je beter niet naar boekverfilmingen kunt kijken (behalve Harry Potter dan), ben ik de film toch gaan zien. Ik had moeite om het oorspronkelijke boek er nog in terug te zien. Het is lang geleden dat ik deze las, maar ik weet nog dat ik het echt een verschrikkelijk eng verhaal vond. Ondanks de voorspelbare jump scares was er weinig echt engs te vinden in de film, behalve dan de kat. De kat was leuk. En eng!

Sinds De noodzaak uit 1991 is Castle Rock niet meer de belangrijkste locatie geweest in een van King's boeken.
Scott Carey is van middelbare leeftijd, zwaargebouwd, gescheiden en woont met zijn kat in Castle Rock. Er is niets ongewoons aan hem totdat hij merkt dat hij afvalt zonder dat dit aan hem te zien is. Sterker nog, met of zonder kleding aan maakt geen verschil. Zelfs met zware stenen in zijn zakken blijft de weegschaal hetzelfde gewicht aangeven. Vreemd en uiteraard niet medisch te verklaren, maar Scott voelt zich fit en gezonder dan ooit. In het stadje woont een lesbisch stel dat een restaurant heeft gekocht en worstelt om er een succes van te maken. Scott is met hen in een burenruzie verwikkeld, maar voelt steeds meer de behoefte zaken in zijn omgeving in evenwicht te brengen. Want hoeveel tijd heeft hij nog nu de weegschaal onverbiddelijk aftelt naar de 0?

 
De horror en de spanning zijn voor mij  nooit de belangrijkste ingrediënten geweest voor mijn liefde voor de boeken van Stephen King. Of zijn hoofd- en bijpersonages nu mannen, vrouwen of kinderen zijn, het lijkt niet uit te maken. In elk boek zijn ze zo volledig uitgewerkt dat ze tot leven komen. In Verlichting laat King zien dat dit ook in een novelle kan. De lezer maakt maar 125 bladzijden deel uit van Scott's leven, maar het is genoeg om een volledig beeld van hem te krijgen en hem ook nog te laten doorgroeien als mens. Hij neemt het initiatief om mensen dichter bij elkaar te krijgen, minder egoïstisch en kortzichtig te laten zijn. Zijn eigenaardige en zo blijkt, magische aandoening lijkt hem hierbij te helpen. Het verhaal zet aan tot nadenken over de maatschappij waarin we nu leven en de invloed die we hier zelf op kunnen uitoefenen door andere keuzes te maken.

Stephen King doet in Verlichting precies waar hij altijd al zo goed in is geweest, het laten zien waar gewone mensen toe in staat zijn wanneer hen iets ongewoons overkomt.
En daarmee is Verlichting een heel mooi en hartverwarmend verhaal om te lezen of je wel of niet ooit een boek van King hebt gelezen.

foto © website auteur