Recensie: Het bloemenmeisje - Anya Niewierra

Summary Ik mocht Het bloemenmeisje lezen voor de Hebban leesclub.

Anya Niewierra

Het bloemenmeisje

384 blz.

ISBN: 9789024581689

2020 © Luitingh Sijthoff

'Hoe verder weg een pijnlijk verleden, hoe gemakkelijker je erover praat'

Al sinds haar jeugd heeft de Limburgse Anya Niewierra drie passies: reizen, schrijven en schilderen. Van reizen maakte ze haar beroep als directeur van het VVV in Zuid-Limburg, schrijven integreerde ze in haar werk en schilderen werd haar hobby. Haar debuut Vrij uitzicht uit 2013 werd genomineerd voor de Schaduwprijs, de Hebban Crimezone Thriller Award en de Hebban Debuutprijs in 2014. Opvolger Het dossier (2017) stond op de shortlist voor de Hebban Thriller Award en behaalde uiteindelijk de derde plaats. Ondanks al deze lovende kritieken las ik tot nu toe beide boeken niet. Toen Het bloemenmeisje verscheen en veel aandacht genereerde op social media werd ik echt nieuwsgierig. Hebban organiseerde een leesclub rond het boek en ik besloot me ervoor op te geven om zelf te kunnen beoordelen of de boeken van deze auteur mij ook kunnen fascineren. 

Nina Fleurie is een beroemde kruidenarts in Frankrijk. Ze ontwikkelt geneesmiddelen op natuurlijke basis en ze is hierin erg succesvol. Door een traumatische jeugd is Nina echter een wat zonderlinge volwassene. Ze heeft moeite met het leggen van contact, is extreem gesteld op rust in haar omgeving en ze vertrouwt alleen haar adoptiemoeder Gigi. Tijdens de opening van een nieuwe natuurwinkel loopt er een vrouw binnen die sprekend op Nina lijkt. Het blijkt haar tweelingzus Théa te zijn en met haar komst dringt het verleden zich met een enorme kracht aan Nina op. Samen met haar nieuw gevonden zus duikt ze in het verleden. Al snel gebeuren er vreemde dingen in Nina’s omgeving en wanneer dan ook haar zus lijkt te zijn verdwenen wordt duidelijk dat er mensen zijn die niet zitten te wachten op het oprakelen van het verleden. 

De eerste bladzijden van dit boek zijn besteed aan een uitgebreide lijst van personages die een meer of minder belangrijke rol spelen in het verhaal. En het zijn er nogal wat! Daarna volgt een korte proloog waarin een kleine tip van de sluier wordt opgelicht omtrent het raadselachtige verleden van hoofdpersoon Nina. Het verhaal is opgedeeld in vijf delen die voorafgegaan worden door kleine stukjes gedachtespinsels van Théa, verder worden alle gebeurtenissen beschreven vanuit het perspectief van Nina. Nina is een wonderlijke en ontzettend interessante hoofdpersoon. Als volwassene is ze erg succesvol in haar werk, wat ze vooral te danken heeft aan de niet aflatende steun van haar adoptiemoeder Gigi. Ze is erg op zichzelf, bezit beperkte sociale vaardigheden en probeert menselijk contact tot een minimum te beperken. Stukje bij beetje wordt de bizarre jeugd van Nina onthuld, waardoor steeds duidelijker wordt waarom Nina is zoals ze is. De auteur heeft de persoonlijkheid van haar hoofdpersoon heel zorgvuldig opgebouwd waardoor er veel diepgang en geloofwaardigheid is ontstaan. Mooi is het om te lezen hoe dun de laag van socialisering en “beschaving” eigenlijk is wanneer Nina’s rauwe kern onmiddellijk bovenkomt wanneer de situatie daar om vraagt.  

“DNA is als een doos met kleurpotloden. Van sommige tinten heb je meer dan van andere. Maar het leven bepaalt welke tekeningen je maakt en welke kleuren je veel of weinig gebruikt” 


Het verhaal zelf is eigenlijk een grote puzzel, waarbij elk stukje nauwkeurig op zijn plek wordt gelegd. Het bloemenmeisje is niet spannend in de traditionele zin, maar de knappe manier waarop het verhaal is opgezet maakt dat je alleen nog maar door wilt blijven lezen. Vooral wanneer de puzzelstukjes echt beginnen te vallen wordt het gevoel dat je wilt weten hoe alles toch precies in elkaar steekt heel groot. De uiteindelijke ontknoping is zo bizar en heftig, maar ook ontroerend en verdrietig. De manier waarop en de mate waarin beslissingen genomen in het verleden het heden uiteindelijk beïnvloeden heeft me nog dagenlang beziggehouden. De manier van schrijven van de auteur is heel beeldend, zonder ook maar ergens langdradig te worden. Er zit zoveel sfeer in het boek dat niet alleen de personages tot leven komen, maar ook de prachtige omgeving in Frankrijk waar Nina haar jeugd doorbracht.

Ik heb ontzettend genoten van Het bloemenmeisje, het boek is een super intelligente en emotionele puzzel en wat mij betreft is het nu al een van de beste boeken van dit jaar! 

foto © website auteur

Deze recensie is in een wat kortere versie ook te vinden op Hebban.