Recensie Anna Woltz - Gips

Summary Iedereen zou in haar of zijn leven een keer een Anna Woltz gelezen moeten hebben.

Vorig jaar volgde ik voor mijn werk een cursus leesbevordering bij kinderen. De cursusleidster raadde ons aan een boek van Anna Woltz te lezen omdat iedereen volgens haar minstens één keer in haar leven (alleen vrouwen aanwezig) een Woltz gelezen zou moeten hebben. Dus waarom niet direct Gips, het boek waarmee ze een Gouden Griffel won?

Gips beschrijft één dag uit het leven van Fitz en het is een nare dag voor haar. Het is de eerste keer dat zij en haar zusje bij haar vader zijn nadat haar ouders zijn gescheiden. De scheiding is verlopen volgens het boekje, niet vechten maar praten. Dit neemt echter niet weg dat het verdriet voor Fitz nog steeds erg groot is.








Hoofdpersoon in Gips is Fitz, eigenlijk Felicia, een 12-jarig meisje dat het erg moeilijk heeft met de scheiding van haar ouders. Wanneer Fitz en haar jongere zusje Bente voor het eerst bij haar vader zijn vallen de laatste twee van de fiets waarbij Bente het topje van haar wijsvinger verliest. In het ziekenhuis waar ze wachten op hulp gaat Fitz op onderzoek uit en ontmoet ze Adam en Primula. Adam heeft een veel te vroeg geboren broertje die in de couveuse ligt en Primula wil na haar hartoperatie leren hoe ze niet meer ziek moet zijn. In een opstandige bui heeft Felicia iets naars op haar gezicht geschreven dat voor de gelegenheid is afgedekt met een tijgermasker. Ze sluit met Adam een weddenschap dat zij zeker weten het stomste meisje is dat hij ooit is tegengekomen, een weddenschap die ze verliest. Wanneer ze de boodschap proberen te verwijderen brengen ze daar onbedoeld een verpleegster mee in de problemen. Om dit weer goed te maken vallen Fitz en Adam, geholpen door de romantische Primula, van de ene gebeurtenis in de andere. Ondertussen leren Fitz en Adam elkaar steeds beter kennen en ontdekken ze dat ze niet de enige zijn met problemen.

Gips beschrijft één dag uit het leven van Fitz en het is een nare dag voor haar. Het is de eerste keer dat zij en haar zusje bij haar vader zijn nadat haar ouders zijn gescheiden. De scheiding is verlopen volgens het boekje, niet vechten maar praten. Dit neemt echter niet weg dat het verdriet voor Fitz nog steeds erg groot is. Zoals ze het zelf benoemt:

“Bij ons thuis – ik bedoel in mama’s huis – is een vloer van steen. Als je daar een glas laat vallen, spat het in duizend stukjes uit elkaar. Dagen, weken later vind je nog steeds nieuwe scherven. En zo is het dus ook na het Paraplugesprek. Het gesprek is voorbij, maar elke dag vind ik nog nieuwe scherven”.

Anna Woltz heeft een hele ontwapenden manier van schrijven, laconiek en humoristisch met prachtige metaforen.

 “Ik draai me om en zie ze kijken. Als er nu iemand voorbijkomt, is het meteen duidelijk: Wow. Een gezin dat echt heel nodig in het gips moet”.

Maar onder alle prachtige zinnen en spits gevonden metaforen schuilen echte problemen die heel herkenbaar zijn, zoals het verdriet om een echtscheiding, ziek zijn, eenzaamheid, hechtingsangst en schuldgevoelens. Dit alles laat Anna Woltz de revue passeren in deze ene doldwaze dag die Fitz beleeft in het ziekenhuis met Adam en Primula. De dingen die het drietal doen en meemaken is niet erg realistisch, maar spreken wel enorm tot de verbeelding. Kinderlogica kan zo ontroerend zijn en dat laat Woltz zien door haar personages uitspraken te laten doen als: je ouders worden pas gevaarlijk als ze niet meer zoenen, iedereen raakt gewond wanneer een gezin uit elkaar valt en misschien kan het hele gezin wel in het gips en geneest het vanzelf.

De toevallige ontmoeting tussen Fitz en Adam blijkt na afloop van die lange dag in het ziekenhuis voor allebei heel waardevol geweest te zijn. Fitz komt tot een voorlopige en voorzichtige conclusie dat het misschien toch niet het einde van de wereld betekent wanneer je ouders gescheiden zijn en ook niet wanneer het dus niet meer goed komt tussen die twee.
De cursusleidster had wat mij betreft gelijk: iedereen zou eens in zijn of haar leven een boek van Anna Woltz gelezen moeten hebben. Ik vond Gips een bijzonder en ontroerend boek, grappig en vreselijk mooi geschreven. Op dus naar mijn volgende Anna Woltz, want één is voor mij zeker niet genoeg.


Anna Woltz - Gips
168 blz
Querido kinderboek
ISBN: 9789045117829